بسم الله الرحمن الرحيم

Yāsir al-Fathī tha: Nuk ka hadīth të vërtetuar (d.m.th autentikë) për fshirjen e fytyrës me duar pas bërrjes së duave. (Takhrīj Sunan Abū Dawūd 18/294)
Al-Albānī tha:Ajo që mbështet mungesën e legjitimitetit të tij (d.m.th. fshirja e fytyrës me duar) është se shumë hadithe autentike janë transmetuar rreth ngritjes së duarve gjatë lutjes, dhe asnjë prej tyre nuk përmend fshirjen e fytyrës. Kjo tregon, insha’Allāh, natyrën kritike dhe mungesën e legjitimitetit të saj. (Irwā 2/181-182)
Ibn ‘Abd al-Salām tha: “Rritja e duarve gjatë duas nuk rekomandohet përveç në rastet kur Pejgamberi (ﷺ) ngriti duarët. Sa i përket fshirjes së fytyrës me duar pas duas, kjo bëhet vetëm nga të injorantë.” (Fatāwā f. 47)
Ibn Marzūq tha në disa vargje poezie: Dhe nga Imāmi ynë Ibn ‘Arafah vjen qëndrimi i tij: kjo (fshirje e fytyrës) është një risim (d.m.th bidatë) prandaj mos e kundërshtoni. (Juz Fī Mash al-Wajh Ba’dā Du’ā f. 47 nga Bakr Abū Zayd)
Ibn Taymiyyah tha: “Rritja e duarve të Pejgamberit (ﷺ) gjatë duas është mbështetur nga shumë hadithe autentike. Megjithatë, sa i përket fshirjes së fytyrës me duar, vetëm një ose dy hadithe e përmendin këtë, dhe ato nuk përbëjnë provë.” (Al-Majmū’ 22/519)
Ibn al-Qāsim tregoi nga (Imami) Māliku, sa i përket atij që fshin fytyrën me duar pas duas, ai e kritikoi këtë dhe tha: ‘Nuk di për (ndonjë dëshmi/provë për) këtë.’ (Al-Nawādir wal-Ziyādāt 1/530)
Ibn al-Mubārak u pyet për fshirjen e fytyrës me duar pas duas, ai u përgjigj: ‘Nuk kam gjetur asnjë dëshmi/provë të vërtetuar për këtë.’ (Sunan al-Kubrā e al-Bayhaqī 2/212)
Al-Nawawī tha: (pas shpjegimit të mendimeve të ndryshme në shkollën Shāfi) “Ajo që është e saktë është që personi i ngrit duarët dhe nuk fshin fytyrën.” (Sharh Madhāhib 3/501)
Ibn ‘Uthaymīn tha: “Atë që unë shoh për fshirjen e fytyrës me duar pas duas është se nuk është Sunet (d.m.th praktik të pejgamberit). Pejgamberi (ﷺ), siç dihet mirë, bëri dua gjatë predikimit të xhumasë për shi dhe ngriti duarët, por nuk është raportuar që ai fshiu fytyrën me duar. Po ashtu, ka disa hadithe të tjera ku Pejgamberi (ﷺ) është përmendur duke bërë dua me duarët të ngritur, dhe megjithatë nuk është vërtetuar që ai fshiu fytyrën.” (Al-Majmū 14/781)
‘Abd al-Razzāq al-Badr tha: Kjo çështje e fshirjes së fytyrës me duar nuk mund të trajtohet përveçse me një provë; nuk mund të pranohet përveçse me një provë të vërtetuar (d.m.th nga Kur’āni ose Suneti i pejgamberit). Prandaj, ajo që është e domosdoshme dhe më kryesore është që një person të mos fshijë fytyrën pas duave, vërtet ai (duhet) të ngrejë duarët dhe t’i ulë pa fshirë (fytyrën).” (https://safeshare.tv/x/ss63d7f4568ec3b)
